تولید و سیاست‌های پسا‌تحریم

تولید و سیاست‌های پسا‌تحریم

بر اساس ابلاغیه رهبر معظم انقلاب در چارچوب سیاست‌‌های برنامه ششم توسعه، ایران باید نرخ رشد 8 درصدی را تجربه کند که در این زمینه به یک هزار میلیارد دلار پول برای سرمایه‌گذاری نیاز داریم اما بررسی‌ها نشان می‌دهد در طول برنامه ششم در خوش‌بینانه‌ترین حالت و با فرض افزایش صادرات نفت با قیمت فعلی و درآمدهای صادرات غیرنفتی، ایران 500 میلیارد دلار سرمایه در اختیار خواهد داشت. از این رو، باید برای رسیدن به رشد اقتصادی مورد نظر دنبال سرمایه‌گذارهای خارجی باشیم.

 

از سوی دیگر نباید فراموش کنیم با توجه به فضای نامساعد اقتصادی کشورمان به دلیل تحریم های یکجانبه غرب، اکنون بستر اقتصاد ایران برای پویایی و ایجاد اشتغال، تشنه سرمایه گذاری است و در نتیجه باید از طریق جذب سرمایه های خارجی با جهان غرب دنبال معامله ای برد ـ برد باشیم.

فراموش نکنیم تاکید به معامله برد ـ برد با جهان غرب، نه به این معنی است که ایران بدون درنظر گرفتن منافع ملی خود تن به هر معامله ای بدهد و واقعا اگر دولت یازدهم قصد توسعه اقتصادی را در دوره پساتحریم دارد و می خواهد اقتصاد کشورمان را به مسیر اصلی خود بازگرداند، باید زمینه افزایش تولید ملی را که یکی از شاخصه های اصلی توسعه ملی است، فراهم کند اما این امر نافی استفاده از ظرفیت های اقتصادی غرب نیست؛ زیرا باید با استفاده از امتیاز ارتباط دوران پساتحریم و معامله برد ـ برد اقتصادی با جهان غرب، زمینه ورود فناوری و بالابردن بهره وری در صنعت را فراهم کنیم، چون در اقتصاد امروزی بهره وری به عنوان سرمایه ای غیرقابل انکار مطرح است و نباید فراموش کنیم در برنامه ششم باید نزدیک به 40 درصد از توسعه اقتصاد ایران از طریق بالا بردن بهره وری حاصل شود.

پس بجاست دولت تدبیر و امید امروز که افق های تازه ای از ارتباطات اقتصادی با جهان خارج پدیدار شده با در نظر گرفتن منافع ملی کشورمان اجازه ورود فناوری از طریق سرمایه گذاری های خارجی بویژه از کشورهای غربی و توسعه یافته مثل اتحادیه اروپا، ژاپن، آمریکا را فراهم کند. شاهد مثال این کار را می توان در توسعه اقتصادی ژاپن مشاهده کرد.

به این صورت که این کشور در دوران رشد اقتصادی با استفاده از فناوری انگلیسی توانست صنعت نساجی خود را با بهره وری بالا توسعه دهد؛ به صورتی که اکنون این صنعت در ژاپن حتی از انگلیس نیز پیشرفته تر شده و می تواند زمینه اشتغال و رفاه اجتماعی گسترده ای در آن نقطه از دهکده جهانی را فراهم کند.

بنابراین ایران نیز که اکنون در آستانه دوران پساتحریم قرار دارد و در نقطه شروع است، می تواند با استفاده از این امتیاز یعنی سیاست معامله برد ـ برد با جهان غرب، فناوری با بهره وری بالا را به داخل مرزهای خود منتقل کند تا با افزایش درآمد ملی، افزایش درآمد سرانه و رفاه ملی را همزمان به دست آورد و در آینده نزدیک به عنوان گل سرسبد اقتصادی منطقه با توجه به منابع عظیمی که در اختیار دارد، تبدیل شود.

دکتر مهدی پازوکی - کارشناس اقتصادی