جوابیه وزارت جهاد کشاورزی به یک رسانه
خشکسالی موثر در کاهش کشت دانه های روغنی
توجه به گیاهان روغنی متنوع، ظرفیتسازی برای آنها، ارائه اهداف و
نیازهای تحقیقاتی، ایجاد ارتباطات بینالمللی و تعیین اهداف زمانبندی شده
از جمله تلاشهایی است که تاکنون برای کاهش وابستگی کشور به تامین روغن
موردنیاز در برنامهریزیهای صورت گرفته است.
به دنبال انتشار گزارشی در خبرگزاری فارس مورخ 12/10/89 با عنوان
"ناکامی در اصلاح بذر با عملکرد بالا دلیل کاهش کشت دانههای روغنی است"
روابط عمومی وزارت جهادکشاورزی به این شبهات پاسخ داد.
به گزارش پایگاه
اطلاع رسانی دولت، در متن این جوابیه آمده است:
توجه به گیاهان روغنی
متنوع، ظرفیتسازی برای آنها، ارائه اهداف و نیازهای تحقیقاتی، ایجاد
ارتباطات بینالمللی و تعیین اهداف زمانبندی شده از جمله تلاشهایی است که
تاکنون برای کاهش وابستگی کشور به تامین روغن موردنیاز در برنامهریزیهای
صورت گرفته است.
بنا بر منابع موجود ، زراعت آفتابگردان در سال 1346 در
کشور با سطح 1700 هکتار آغاز شده و بالاترین میانگین عملکرد بدست آمده برای
این گیاه در سال 1387 با یک تن تولید دانه در هکتار میباشد و البته در
سالیان مختلف بسته به نوسانات محیطی و پشتیبانیهای انجام شده عملکردهای
متفاوت دیگری نیز بدست آمدهاند. به رغم عملکرد اعلام شده هیبریدهای داخلی
در مزارع نمایشی حداقل 3 تن در هکتار اعلام گردیده است که بیانگر برخورداری
ارقام موجود از قابلیت لازم میباشد.
سطح کشت اولیه سویا نیزدر سال
(1346) معادل 3800 هکتار بوده است و بالاترین میانگین عملکرد سویا در ایران
در سال 1384 با حدود 2100 کیلوگرم در هکتار گزارش گردیده است و در کشور
عملکرد این گیاه در سطوح زارعین از 1 تا 5 تن در هکتار محصول دانه متغیر
است.
زراعت کلزا که در کشور تا قبل از سال 1378 سطح بسیار محدودی رابه
خود اختصاص میداد با افزایش سطح کشت به 198 هزار هکتار در سال 1386
امیدواریهای زیادی را در کشور ایجاد کرد.
دستیابی به میانگین عملکرد
1700 کیلوگرم در هکتار برای زراعت نوپای این گیاه در کشور در زمره تلاشهای
صورت گرفته میباشد و بعلاوه نیل به عملکرد بیش از 8 تن در هکتار دانه کلزا
در سال 1384 در منطقه اقلید فارس که به عنوان رکوردی جهانی نیز در کارنامه
زراعت کلزا ثبت گریده است.
زراعت کنجد که بعنوان یکی از گیاهان بومی
کشور مطرح میباشد همواره سطوحی بین 35 تا 45 هزار هکتار را به خود اختصاص
داده است و میانگین عملکردهای بدست آمده (950-700 کیلوگرم در هکتار) در
حدود دو برابر میانگینهای جهانی (400-300 کیلوگرم در هکتار) میباشد.
عملکردهای مزارع کشاورزان پیشرو و نیز مزارع آرمانی از نظر عملکرد تفاوت
ملموسی با میانگین عملکردهای بدست آمده داشته و نیز عملکرد ارقام رایج در
عرصه تحقیقات (2000-1500 کیلوگرم در هکتار) بسیار بیش از تولیداتی است که
در عرصه مشاهده میگردد.
زراعت گلرنگ که هم اینک حدود 5 هزار هکتار در
کشور گزارش میگردد طی سالیان اخیر با معرفی پی در پی ارقام مواجه بوده و
بنابر آمار اعلام شده میانگین عملکرد آن در واحد سطح رو به افزایش میباشد
بطوری که در سال 1385 میانگین عملکرد آن در کشور 473 کیلوگرم و در سال 1388
حدود 850 کیلوگرم گزارش گردیده است.
در همه جای دنیا افزایش عملکرد
محصول برای گیاهان متفاوت نیازمند مؤلفهها و نهادههای مختلف از جمله
ادوات کشاورزی، شرایط مناسب اقلیمی و محیطی، مدیریت کارشناسی و علمی، عوامل
تغذیهای و بذر مناسب میباشد که در این میان نقش بذر با سهم 15 و حداکثر
30 درصد در نظر گرفته شده است. تفاوت ملموس بین بالاترین عملکردهای بدست
آمده در واحد سطح برای گیاهان روغنی رایج در کشور با میانگین عملکردهای
بدست آمده و نیز در نظر داشتن عملکردهای ارقام معرفی شده در مزارع تحقیقاتی
و نمایشی همانگونه که مورداشاره قرار گرفت اعتقاد به ناکافی بودن تلاشهای
انجام شده و به عبارتی دیگر باور ایده «ناکامی در اصلاح بذر با عملکرد بالا
دلیل کاهش دانههای روغنی است» را با تردید و چالش اساسی مواجه مینماید،
هر چند بخش تحقیقات برای فائق آمدن بر مشکلات اعلام شده بخش اجرا خود را
بینیاز از انجام فعالیتها و تلاشهای بیوقفه ندانسته و در سالیان اخیر
دستاوردهای متعددی را ارائه نموده است .بعلاوه مواد ژنتیکی مورد استفاده در
زراعت گیاهان روغنی که با استفاده از آنها تولید محصول مطلوبی انجام شده
نیز کماکان در عرصه وجود دارد و به نظر میرسد تلاشها و فعالیتها بایستی در
راستای تقلیل فاصله تواناییهای تولیدی ارقام با آنچه در عرصه مشاهده
میشود محوریت یابد
در سنوات گذشته عدم تعیین جایگاه برای زراعت کنجد
منجر به فراموشی این گیاه بومی کشور گردیده بود. با تلاشهای انجام شده هم
اکنون شاهد حضور 10 لاین و رقم کنجد در زراعت کنجد در کشور هستیم.
در
حال حاضر دستورالعمل مورد نیاز برای کشت همه گیاهان روغنی که سالیانه با
آخرین یافتهها و توصیههای تحقیقاتی و تجربیات اجرایی به هنگام میگردد
وجود دارد.
از جمله همکاریهای اساسی و تاثیرگذار بخش تحقیقات با بخش
اجرا تهیه بذور ارقام و لاین های موردنیاز زراعت کشور در طبقه مادری است و
در این راستا تلاشهای انجام شده در سال های اخیر قابل ستایش است. در
سالهایی که ساختاری برای انجام این مهم پیشبینی نشده بود بخش تحقیقات در
تامین آن همت گمارد و در برخی سالها به توفیق تولید و فرآوری بیش از 500 تن
بذر کلزا نائل آمد. هم اینک برای عرصه بذور ارقام و لاین های موجود گیاهان
روغنی در کشور اطمینان خاطر وجود دارد.
همچنین درخصوص این ادعا که
رقابت برای تولید گندم با دانههای روغنی باعث شکست کشت دانههای روغنی شده
است باید گفت برای دانههای روغنی در برنامه تناوب زراعی، به عنوان رقیب
سایر محصولات جایگاهی تعریف نشده است و به هیچ عنوان این موضوع مطرح نیست
چرا که کشت کلزا و کلرنگ به عنوان محصول تناوبی غلات پاییزه کشور در دیم و
اراضی آبی و سویا و آفتابگردان عمدتاً به عنوان کشت دوم یا زراعت تابستانه
جهت کاهش جمعیت آفات و بیماریها و علفهای هرز ضرورتی اجتناب ناپذیر
میباشد. البته نکتهای که باید بدان توجه کرد این است که در دو سال اخیر
مشکل خشکسالی و محدودیت منابع آبی کشور در کاهش سطح زیرکشت برخی از
دانههای روغنی موثر بوده است بطوری که در بعضی از استانها برای
بهرهبرداری از منابع آبی محدودیتهایی اعمال گردیده است.
لینک خبر:
http://dolat.ir/Nsite/FullStory/?Id=198891