احداث مزارع عمودی در میان برج ها

طراحان متعددی از سراسر جهان به منظور تاکید به بحران کمبود منابع غذایی وانرژی که در آینده ای نه چندان دور بشر را با تهدید جدی مواجه می کند طرحهای متعددی را برای احداث مزارع عمودی در شهرها ارائه کرده اند.

مزرعه هرمی دانشگاه کلمبیا یکی از شیوه هایی است که نیاز به رشد گونه های نامحدودی از گیاهان را در مزارع عظیم برای مقابله با بحران کمبود غذا و منابع انرژی آینده زمین آشکار می کند. گروههای طراحی در سراسر جهان به منظور نمایش این نیاز بشر به ارائه طرحهای مختلفی در قالب برجهای عظیم گیاهی پرداخته اند که به جای اسکان انسانها، انواع گیاهان را در خود پرورش خواهند داد.

مزارع هرمی برجهایی هستند که برای رشد دادن انواع میوه و سبزیجات طراحی شده اند. این سازه ها به سیستم حرارتی و کنترل فشار مجهز بوده و قادرند هرز آبها را به آب قابل استفاده و کربن را به سوخت دستگاهها و سیستمهای روشنایی تبدیل کند.

برج مزرعه  آسمان طرحی از طراح دانشگاه واترلو است که از 59 طبقه تشکیل شده و می تواند با تولید میزان کافی از انرژی الکتریکی و کاهش هزینه های مرتبط با انرژی بر مشکلات لاینحل احداث مزارع عمودی غلبه کند.

با وجود اینکه این مزرعه هیدروپونیک (استفاده از مواد مغذی به جای خاک به منظور رشد دادن گیاهان) سالانه بالغ بر 82 میلیون کیلووات بر ساعت انرژی مصرف خواهد کرد سوخت متان تولید شده از پسماندهای مزرعه می تواند در حدود نیمی از این انرژی را تولید مجدد کرده و باقی مانده انرژی مورد نیاز نیز از پسماندهای شهری تامین خواهد شد.

مزرعه عمودی آب شور طرحی دیگر به منظور پر اهمیت نشان دادن تولید مزارع عظیم در آینده است که توسط دو طراح ایتالیایی ارائه شده است. این دو طراح با ارائه طرح خود در تلاش هستند افزایش نیاز به آبیاری مزارع در مناطقی که با کمبود منابع آب پاک مواجه هستند را نمایش دهند.

راه حل ارائه شده توسط این دو طراح استفاده از آب دریا برای خنک کردن و مرطوب سازی محیط گلخانه و مزرعه است. در عین حال قسمتی از بخار آب موجود در فضا به آب پاک تبدیل شده و برای آبیاری گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد. مکان اجرای این طرح به دلیل وجود منابع آب پاک و آب دریا شهر دوبی انتخاب شده است.

طراح دانشگاه کوئینزلند با توجه به اینکه هر گیاه از ملزومات رشدی متفاوتی برخوردار است، مزرعه عمودی نوع O را طراحی کرده است. بر اساس این طرح باغستانها در قسمت همکف یا پارکینگ برج رشد داده خواهند شد که از طریق پلی به مزرعه عمودی اتصال دارد.

این پل از ساختاری شبکه مانند برخوردار است تا بتوان درختان انگور را بر روی آن رشد داد. در عین حال این پل به عنوان اتصال تجهیزات الکترونیکی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

شرکت معماری سیاتل نیز برجی 12 طبقه و پیچیده را به منظور پرورش انواع سبزیجات ارائه کرده است که در عین حال امکان سکونت انسانها نیز در آنها وجود دارد.

بر اساس تخمینهای این شرکت فروش سیب زمینی ها و سبزیجات دیگر این مزرعه هیدروپونیک می تواند سالانه یک میلیون دلار بازدهی مالی داشته باشد که به گفته طراحان همین توجیه اقتصادی می تواند این طرح را به عملی شدن نزدیکتر سازد. این برج می تواند نیازهای غذایی ساکنین اطراف خود را نیز تامین سازد.

برج قابل سکونت طراح دانشگاه ایلینویز به گونه ای است که قسمتهای زراعی آن در حاشیه مناطق مسکونی قرار گرفته است. برخی طبقات این برج به صورت مطلق به تولیدات زراعی سالانه تعلق دارد و در برخی بالکنها تنها محصولات فصلی کشت داده خواهند شد.

طبقه همکف در عین حال به فروشگاهی برای فروش محصولات کشاورزی  به ساکنین برج و دیگر افراد جامعه اختصاص یافته است.

به گفته متخصصان مزارع عمودی باید متناسب با موقعیت قرار گیری به کشت محصولات مختلف اختصاص داده شوند.

برای مثال ساختن مزرعه ای عمودی در شهر تنها به منظور پرورش گندم در حالی که کاشت این محصول در خارج از شهر بازدهی بیشتری خواهد داشت، کاری بیهوده به حساب می آید.

آخرین طرحی که به منظور توسعه مزارع عمودی شهری ارائه شده است به دانشگاه کلمبیا تعلق دارد. این مزرعه به توربینهای بادی و صفحات خورشیدی متحرک مجهز است که با حرکت به سوی نور خورشید می تواند حداکثر انرژی مورد نیاز برج را تامین کند.

همچنین پنجره های این برج به گونه ای طراحی شده اند که از ورود آلودگی ها جلوگیری کرده و مانع از خروج آب می شود و در عین حال می تواند میزان دریافت نور را به منظور کمک به رشد گیاهان افزایش دهد.

منبع: کنجکاو