ذکری که آیت الله بهجت زیاد می‌گفت

  

آیت الله ضیاءالدین نجفی تولیت مدرسه نبی اکرم (ص) از شاگردان آیت الله بهجت (ره) با اشاره به زندگی نامه حضرت بهجت (ره) گفت: حضرت آیت الله العظمی بهجت که استاد بسیاری از فضلای حوزه علمیه قم بودند و همگی از محضر پرفیض اخلاقی، علمی سلوکی و عرفانی ایشان بهره های کافی را برده در سال 1295 در شهر فومن در خانواده ای متدین و مذهبی چشم به جهان گشودند و ایشان تحصیلات اولیه و مقدماتی را در فومن گذرانده و بعد از 5 سال به کربلا مشرف شده و تا 14 سالگی در این شهر مقدس سکنی گزیدند.

وی با بیان اینکه ایشان جشن تکلیف خود را در کربلا گرفتند، افزود: سپس به مدت 5 سال به نجف اشرف تشریف برده و در آنجا سطوح عالیه را از محضر آیات عظام میلانی، شاهرودی، خویی و در زمینه فلسفه از اساتیدی چون سید حسین بادکوبه ای، شیخ مرتضی طالقانی که از رجال فلسفه زمان خود بوده آموختند. همچنین دروس خارج فقه را از سید ابوالحسن اصفهانی، نائینی، رضا عراقی، محمدحسین کمپانی بیشترین بهره ها را برده اند.

تولیت حوزه نبی اکرم (ص) گفت: آیت الله سیدعلی قاضی (ره) استاد علم عرفان و اخلاق ایشان برادر علامه طباطبایی بوده که خود از بزرگان سیر و سلوک است،آیت الله العظمی بهجت را به آیت الله قاضی آشنا کرده که با همت و تلاش زیاد، ایشان از شاگردان برجسته علم اخلاق و عرفان و سلوک شدند.

وی افزود: آیت الله العظمی بهجت در سن 30 سالگی به ایران برگشته و در شهر فومن ازدواج می کند و سپس برای زیارت حضرت معصومه (س) رهسپار قم شده و در آنجا با حضرت آیات بروجردی و کوه کمره ای که مرجع آن زمان بودند استفاده های بسیاری کرده که در این زمان اساتید ایشان همچون آقای قاضی، کمپانی و ... بدرود حیات گفته و آقای بهجت (ره) با زمینه علمی قوی که از نجف اشرف داشته در شهر مقدس قم ماندنی و از دروس آیت الله بروجردی و کوه کمره ای استفاده کرده و 60 سال آخر عمر با برکتشان را در همین شهر سکونت داشتند.

آیت الله نجفی اظهار کرد: ایشان به حضرت امام خمینی بسیار علاقه مند بوده و از همان آغاز انقلاب امام را راهنمایی می کرده و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران نیز توجه و محبت خاصی نسبت به ایشان داشته و بعد از فوت حضرت امام نسبت به رهبری ارادت خاص و ارتباطات نزدیکی با رهبر معظم رهبری داشته به طوریکه گهگاهی حضرت آقا در نیمه های شب به ملاقات استاد بزرگوارمان رفته و مسائلی را با یکدیگر مطرح می کردند.

تولیت مدرسه نبی اکرم (ص) افزود: آیت الله العظمی بهجت مرجعی عالیقدر بودند که هم در فقاهت، مبانی علمی اصولی، و هم از نظر اخلاق و عرفان، فقیهی عارف بوده که عرفان اسلامی و فقاهت را با همدیگر تجمیع کرده که این در نوع خودش کم نظیر بوده که ارتحال ایشان کلمه ای برای حوزه های علمیه قم بود.

وی گفت: جوانان و طلاب که با ایشان در ارتباط بودند از زندگی این مرجع بزرگ درس های فراوانی گرفته، زیرا که سیر و سلوک ایشان الی اللهی بوده و حضرت استاد ذوب در توحید بودند و جوانان برای آینده اندیشی و زندگی خوب باید راه این معلم اخلاق بزرگ را در پیش گرفته و از راه اسلام، توحید، قرآن و عترت جدا نشده و راه این پیر طریقت را برای سازندگی زندگی فردی و اجتماعی شان طی کنند.

آیت الله نجفی افزود: آیت الله بهجت آنقدر در مسائل اخلاقی، سلوکی، عرفان و همچنین خودسازی بالا بود که هیچ چیز را به غیر از خدا دردنیا نمی دید که همین درس بزرگ تربیتی برای آحاد مردم است.

تولیت مدرسه دینی گفت: رفتار ایشان با کودکان و طلاب به قدری خوب بود که هرگاه فرزندی برای عرض ادب به خدمت ایشان می رسیدند اظهار محبت و لطف نموده و همچنین اگر کسی برای پرسش به پیش ایشان می آمد به صورت کامل و با طمأنیه خاصی پاسخ می فرمودند.

وی افزود: طلاب و عزیزانی که علاقه مند به ارتباط مستمر با امام زمان (عج) داشته به خدمت ایشان رسیده و دستورالعمل های لازم را از حضرت استاد فرا گرفته، زیرا که ایشان با تهذیب نفس خودش همین متوسل به امام زمان (عج) می شدند.

شاگرد حضرت آیت الله العظمی بهجت اشاره کرد: استاد بزرگوارمان ذکر یا ستار را زیاد می گفتند که بعضی از علما علت این امر راداشتن چشم برزخی دانستند که با این کار می خواستند خداوند متعال باطن مردم را به او نشان دهد و این موضوع به قدری واضح بود که شاگردان آن حضرت قبل از دیدار با ایشان توبه و استغفرالله را گفته و سپس خدمت این استاد بزرگوار می رفتند.

وی اظهار کرد: ایشان ذکر لاحول ولاقوة الابا الله العلی العظیم را به جوانان به جهت دوری از گناه توصیه می فرمودند و با توجه به اخلاقیات و ایمان بالای ایشان، هر جوان و طلبه ای که با این استاد معظم در ارتباط بود از منظر تقوی و اخلاق ساخته می شد.

آیت الله نجفی افزود: یکسری از خاطرات از قول ایشان ذکر می گردد که توسط پسر محترمشان کاملاٌ تأیید نشده که علت این امر را همراهی نکردند پسرشان با پدر محترم در سفرهایشان بوده است و به طورکلی هر خاطره ای که با مذهب منافات نداشته باشد درست بوده و هیچ شکی در این مورد درست نیست.

وی با ذکر خاطره ای از ایشان، گفت: طلبه ای که تازه عروسی کرده بود همسرش را گم کرده و دل نگران به خدمت حضرت آیت العظمی رسیده و ایشان با نگاهی محبت آمیز به صورت شاگردشان مکان همسر آن فرد را گفته و طلبه به یک آرامش خاصی رسیده و خانم خود را در حرم مطهر حضرت معصومه پیدا کرد.

آیت الله نجفی افزود: استاد بزرگوارم همیشه در حال ذکر خداوند متعال بوده و نفس اماره خود را کنترل و در جهت تدریس و کمک به طلاب و مردم از هیچ کوششی دریغ نکرد. (باشگاه خبرنگاران)