کاشت گوجه فرنگی

در مناطق معتدل حدود پنجاه تا شصت روز قبل از کشت در محل اصلی بذر آن را در شاسی، گلخانه یا خزانه کاشته و در اوایل فروردین ماه پس از اینکه سرما برطرف شد نشاء آن را از خزانه درآورده و در زمین اصلی می کارند.کاشت در مناطق گرمسیر اواخر زمستان انجام می شود.مقدار بذری که برای کاشت در خزانه در نظر می گیریم حدود 4 گرم در یکصد متر مربع است.

فاصله خطوط کاشت برای واریته هایی که پایه آنها بلند است حدود 80 تا 120 سانتی متر و جهت ارقام پایه کوتاه 70 تا 110 سانتی متر می باشند. فاصله بین بوته ها برای واریته های فوق 40 تا 60 سانتی متر باید در نظر گرفته شوند پس از چندی که بوته ها شروع به رشد کردن نمودند برای اینکه محصول مرغوبتری داشته باشیم باید مقدار کمی از شاخه های آن را هرس نمائیم. چنانچه پای هر بوته کمی خاک داده شود مطلوبتر است.وجین کردن و سیخک زدن اطراف بوته ها از جمله کارهای ضروری است که باید صورت گیرد.

کاشت را به طریقه پشته با جوی عمیق یا پشته با جوی کم عمق که همان سیستم فارو می باشد انجام می دهند. طریقه دوم معمول تر و متداولتر است به خصوص در مزارع وسیع مقرون به صرفه خواهد بود. باید توجه داشته باشند با در نظر گرفتن فواصل فوق الذکر در هر پشته فقط یک طرف آن را کشت نمایند.

در دوران فعالیت گیاه باید از دادن کود شیمیایی به طور سرک استفاده نمود.

از آفات مهم این نبات یک شب پره زمستانی است که خسارت وارده آن بدین قرار است وقتی گیاه جوانه زد و کمی رشد نمود لارو یا کرم شب پره مزبور جوانه ها ، برگها و ساقه های آن را مورد حمله قرار می دهد.

این آفات در زمستان در حال لاروی در بستر نبات به سر برده و پس از مدتی تبدیل به شفیره شده و این شفیره پس از چند روز تبدیل به پروانه که همان شب پره باشد می گردد. پروانه ماده آن در روی خاک یا در روی علفهای هرزه تخم ریزی کرده و مجددا تبدیل به لارو شده و دوران فوق را سپری می سازد.

جهت مبارزه با این آفت می توان با زدن شخم عمیق پس از برداشت محصول و نیز با دادن یخ آب در زمستان لاروهای این آفت را که در درون خاک زیست می نمایند از بین برد و از طرفی چون شب پره مورد بحث تخم خود را روی علفهای هرزه میگذارد لذا از بین بردن علفهای هرزه یک از طرق مبارزه با این آفت است.

مبارزه شیمیایی را نمی توان از نظر دور داشت و آن بدین طریق است که با پاشیدن طعمه مسموم

در سطح مزرعه نسبت به معدوم ساختن آن اقدامی است اساسی بدین نحو که مقدار 800 گرم لیندین 25 درصد را با 80 کیلوگرم سبوس و دوحلب آب مخلوط نموده و به نسبت هر 60 کیلو طعمه در یک هکتار مصرف نمائیم. پاشیدن طعمه حتما باید در هنگام عصر صورت گیرد زیرا لاروها در این هنگام است که به سطح زمین آمده و پس از تغذیه طعمه مسموم شده و نابود می گردند.

آفت دیگری که این نبات را تهدید می کند شته است .این شته ها به وسیله خرطوم خود شیره برگها را مکیده و از آنها تغذیه نموده بالنتیجه نبات را ضعیف می نمایند.

این آفت از خود ماده چسبنده ای ترشح نموده و روی گیاه را آغشته کرده و آن را از بین می برد.بعضی از آنها هنگام زمستان به صورت پوره و برخی دیگر به صورت تخم در روی نبات و یا در بستر نبات زندگی می کنند. جهت مبارزه با این آفت بهتر است با یکی از سموم مالاتیون 50 درصد یا دیازینون 20 درصد به نسبت حدود 5/1 لیتر در هزار لیتر آب مخلوط کرده و مزرعه را سمپاشی نمایند.

مبارزه دیگر اینکه بلافاصله پس از برداشت محصول زمین را شیاری عمیق زده علفها و مانده های گیاهان را در زیر خاک نمایند.

آب دزدک نیز به نوبه خود یکی ازآفاتی است که گوجه فرنگی را مورد حمله قرار می دهد.این

آفات از ریشه و ساقه گیاه تغذیه می کند و آن را نابود می سازد.آب دزدک در هنگام فصل زمستان به طور حشره کامل در زیر  خاک مشغول درست کردن لانه شده و در آنجا تخم ریزی می نماید.پوره ها پس از چند روز از این تخمها خارج شده و تا چندی در خاک به سر برده و رشد نموده و سپس از لانه خارج گشته و حمله باین محصول و سایر محصولات را آغاز می کنند. مبارزه با این آفت در فصل چمنکاری توضیح داده شده است.

آفت دیگری که به این گیاه لطمه وارد می سازد حشره بسیار کوچکی است در حدود یک میلیمتر به نام تریپس که رنگ آن زرد مایل به خاکستری است.

این حشره از شیره برگها و رگبرگهای گیاه تغذیه می کند .در اثر این تغذیه لکه های سفیدی که بعدا قهوه ای رنگ می شوند در روی نبات حاصل شده و برگها شروع به ریختن می نمایند.بعضی از این حشرات در پشت برگها جمع می شوند. این آفت از نظر کیفیت و کمیت به محصول لطمات زیادی وارد می سازد. حشره مورد بحث در زمستان گاهی به صورت حشره کامل و گاهی به صورت پوره در خاک و در علفهای هرزه به سر برده و در هنگام فروردین یا اردیبهشت به گیاه حمله می کند.

مبارزه شیمیایی آن بدین ترتیب است که به نسبت 5/1 لیتر مالاتیون 57 درصد را با 1000 لیتر آب مخلوط نموده و مزرعه را سمپاشی نمایند.

مبارزه مکانیکی یا زراعی آن این است که اولا علفهای هرزه و مانده گیاهان را جمع آوری و از بین ببرند.ثانیا در زمستان با دادن یخ آب آن را نابود سازند.

بیماری فوزاریوم که یک بیماری قارچی است رنگ برگهای گوجه فرنگی را به رنگ آجری متمایل به قهوه ای در آورده پس از چند روز برگها خشک شده میریزند .پیشگیری آن بهاین ترتیب است که سعی کنند آبیاری این نبات را در هنگام صبح یا عصر انجام دهند، شمنا آب را طوری در جویها جاری سازند که داغ آب کمی پایین تر از طوقه نبات باشد و بالاخره رعایت تناوب زراعی را در کشت این نبات بنمایند.

مطلب قابل توجه برای مبارزه با آفات کلیه سبزیجات که شرح داده خواد شد این است چنانچه چندین نوع آفت در آن واحد به گیاه حمله نمودند در این صورت باید برای تشخیص انواع آفت و کسب دستور لازم برای سمپاشی نمونه ای از شاخ و برگ گیاه را به اداره کشاورزی محل ارائه نمائیم .چنانچه این دسترسی مقدور نباشد از سم د . د باپ به نسبت 40 گرم در 20 لیتر آب مزرعه را سمپاشی می نمائیم.

ارقام گوجه فرنگی مشروحه زیر که وسیله مؤسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر توصیه شده بدین توصیه شده بدین شرح اند:گوجه فرنگی ردکلاد (red cloud) دارای بوته های متوسط و محصول قرمز بوده و برای نواحی گرم مناسب کاشت است.

رقم وسترن رد( western red) دارای بوته های بلند و دارای محصول زیاد و میوه آن بزرگ و قرمز و جهت مناطق سردسیری و معتدل مناسب است.

واریته ردتاپ (red tap) دارای بوته های بلند ، میوه درشت کروی شکل و محصول فراوان است.

گوجه فرنگی اوربانا(urbana)  دارای محصول فراوان ، خوش رنگ و خوشمزه میوه آن کروی شکل و جنس آن مرغوب می باشد.

رقم پا کوتاه آلمانی (kronbush) دارای بوته کوتاه میوه آن گرد و کوچک و جهت مناطق معتدل مناسب می باشد و بالاخره امپریال نیز یکی از ارقام توصیه شده است.

میزان و فاصله دو آبیاری این نبات و سایر سبزیجاتی که شرح آن بیان خواهد شد بسته به جنس زمین ،نوع محصول و گرمی هوا فرق می کند در هر حال چون اکثر سبزیجات دارای ریشه های سطحی هستند بنابراین غفلت در امر آبیاری موجب پژمردگی و نقصان محصول خواهد شد و آب زیاد نیز به آن زیان خواهد رساند.

منبع

http://agriculture-group.persianblog.ir/post/98