ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
در این مطالعه تاثیر دو قارچ کش بنومیل و کاربندازیم در کنترل بیماری کپک سبز تریکودرمایی در شرایط آزمایشگاهی و نیز سالن های پرورش مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی ابتدا اثر هر یک از قارچ کش ها در هفت سطح شامل شاهد و غلظت های 10، 25، 50، 100، 150 و 500 پی پی ام محیط کشت بر روی چهار گونه از قارچ تریکودرما مولد بیماری کپک سبز شامل گونه های Trichoderma harzianum Rifai، T. longibrachiatum Rifai، T. virens (Miller, Giddens & Foster) von Arx و Trichoderma sp. به صورت آزمایش فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. رشد متوسط هر یک از گونه های قارچ تریکودرما پس از گذشت پنج روز در سه تکرار محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. این آزمایش به روش اختلاط قارچ کش با محیط کشت صورت پذیرفت. برای مقایسه اثر دو قارچ کش بر روی قارچ عامل بیماری از شاخص غلظت موثر 50 درصد (ED50) استفاده شد. نتایج این آزمایش نشان داد که درصدهای بازدارندگی رشد میسلیومی گونه های تریکودرما در این دو قارچ کش از روند نمودارهای پروبیتی که بایستی حالت سیگموئیدی شکل داشته باشد پیروی نمی کند. بین دو قارچ کش از نظر اثر بر گونه های تریکودرمان اختلاف معنی داری وجود داشت. بین گونه های قارچ تریکودرما نیز از نظر حساسیت و عکس العمل در مقابل غلظت های مختلف دو قارچ کش تفاوت آماری معنی داری دیده می شود. اثرات متقابل ناشی از اثر غلظت های مختلف هر قارچ کش بر گونه های تریکودرما نیز معنی دار بود. در کل قارچ کش کاربندازیم در مقایسه با بنومیل با توجه به میانگین درصد بازدارندگی بیشتر میسلیومی ارجحیت داشت. در بخش دیگر این مطالعه اثر دو قارچ کش در کنترل بیماری و اثر بر عملکرد قارچ خوراکی در شرایط سالن های پرورشی نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش هم نشان داد که کاربرد هر یک از قارچ کش ها بطور مجزا و مستقل در مقایسه با شاهد تفاوت معنی داری داشته و باعث افزایش عملکرد می شود. همچنین مشخص شد که میزان افزایش عملکرد به هنگام کاربرد قارچ کش کاربندازیم در مقایسه با بنومیل اندکی بیشتر است.
/td>/tr>