مقدمه
سیب زمینی سرخ کرده، سیب زمینی است که آن را به شکل نوارهای باریک برش زده و در روغن
داغ سرخ نموده اند. سیب زمینی سرخ کرده با چیپس سیب زمینی کاملاً فرق دارد
(اگرچه در کشورهای انگلستان و ایرلند، به سیب زمینی سرخ کرده چیپس اطلاق
می شود). معمولاً در کنار انواع ساندویچ، مخصوصاً همبرگر، سیب زمینی سرخ کرده حتماً حضور دارد.
خیلی از افراد عقیده دارند که اصل این غذا متعلق به کشور بلژیک می باشد. در هر حال، در ایالات متحده آمریکا این غذا در لیست غذاهای رستوران هایی که غذاهای با پخت سریع را عرضه می کنند، از جمله رستوران های زنجیره ای مک دونالد، حتماً وجود دارد. در کشور آمریکا، سیب زمینی سرخ کرده را معمولاً به همراه همبرگر، گوشت، ماهی و انواع سبزیجات
و یا حتی به تنهایی مصرف می کنند. همچنین در ترکیب بسیاری از غذاهای معروف
از جمله ماهی و سیب زمینی سرخ کرده، از این ماده ی غذایی استفاده می شود.
بزرگترین تولید کننده سیب زمینی سرخ کرده در دنیا، رستوران های زنجیره
ای مک دونالد هستند. کارخانجات وابسته به این رستوران قادرند در هر ثانیه
بیش از 125 کیلو گرم فرآورده های سیب زمینی تولید نمایند. تعداد این
کارخانجات 30 عدد می باشد که در هر 6 قاره دنیا هم مستقر شده اند.
تاریخچه
روش تهیه ی سیب زمینی بدین شکل را اولین بار مردمان بلژیک و
فرانسه اختراع نمودند، یعنی سیب زمینی ها را دو دفعه سرخ می نمایند و بین
این دو دفعه، وقفه کوچکی وجود دارد.
برخی گفته اند که آلمانی ها اولین بار این غذا را اختراع نمودند، اما
بعدها به دلیل مسائل سیاسی یا تاریخی، این امر نادیده انگاشته شد و ابداع
سیب زمینی سرخ کرده را به مردمان بلژیک و فرانسه نسبت دادند. اما نظریه ای
هم وجود دارد که بیان می کند اولین بار در جنگ جهانی دوم، سربازان آمریکایی مستقر در فرانسه این خوراک را مصرف نمودند. البته شواهد تاریخی نشان می دهد که سربازان آمریکایی اولین بار این غذا را در قسمتی از خاک بلژیک خوردند؛ اما به اشتباه فکر کردند که آنجا بخشی از خاک فرانسه بوده است. پس به همین دلیل است که این خوراک، یکی از خوراک های ملی کشور بلژیک محسوب می شود.
اولین بار توماس جفرسون، سفیر آمریکا در فرانسه بود که پس از بازگشت به آمریکا طرز تهیه ی سیب زمینی سرخ کرده به ارمغان آورد. در کتاب های تاریخی، در سال 1894م برای اولین بار سخن از خوراک سیب زمینی سرخ کرده به میان آمده است.
انواع سیب زمینی سرخ کرده
سیب زمینی سرخ کرده انواع متفاوتی دارد، ضخامت سیب زمینی از تکه
های کلفت تا تکه هایی به باریکی بند کفش متفاوت است. مدل های موج دار و
حلقه شده آن هم موجود است. همچنین می توان روی سیب زمینی سرخ کرده نان خرد شده و ادویه جات پاشید و یا تکه های کلفت آن را (معمولاً به همراه پوست) داخل روغن سرخ نمود که به استیک سیب زمینی معروفند.
البته منظور از سیب زمینی سرخ کرده در بیشتر کشورها از جمله استرالیا، انگلستان، ایرلند و...، خوراکی می باشد که در رستوران هایی که غذاهای آماده
را عرضه می کنند یافت می شود و معمولاً منظور از آن، برش های باریک سیب
زمینی که در روغن داغ سرخ شده اند (سبک آمریکایی) می باشد. در کشورهای نام
برده، برای سیب زمینی سرخ کرده سنتی معمولاً تکه های کلفت تر سیب زمینی را
به مدت کوتاه تری سرخ می کنند و همین باعث می شود که قسمت بیرونی سیب زمینی
کمتر برشته شود و قسمت درونی آن هم نرم تر باشد. این خوراک، از سیب زمینی
سرخ کرده به سبک آمریکایی سالم تر است، چون قسمت های کمتری از سیب زمینی با
روغن اشباع می شود.
طبق گفته یکی از آشپزهای معروف آمریکا، مردمان بلژیک برای تهیه ی سیب زمینی سرخ کرده، معمولاً سیب زمینی را داخل روغن حیوانی تهیه شده از چربی اسب سرخ می کنند. البته این آشپز اشتباه می کند و بلژیکی ها در قدیم از روغن گاو نر برای سرخ کردن سیب زمینی استفاده می نمودند، اگر چه امروزه آنها از انواع روغن های نباتی
به خاطر سالم بودن و کم ضرر بودن آنها استفاده می کنند. بلژیکی ها سیب
زمینی را دو بار سرخ می کنند و سیب زمینی های آنها از سیب زمینی های تهیه
شده به باریکی بند کفش کلفت تر می باشد. سیب زمینی سرخ کرده با سس مایونز یکی از خوراک های ملی مردمان بلژیک محسوب می شود و بلژیکی ها در مورد این غذا و طریقه سرو آن بسیار تعصب به خرج می دهند.
همان طور که خوراک ماهی
و سیب زمینی سرخ کرده در کشور انگلستان معروف است، خوراک سیب زمینی سرخ
کرده با سس مایونز هم در میان مردمان بلژیک از اهمیت ویژه ای برخوردار می
باشد. این خوراک را به تنهایی مصرف می کنند و این طور نیست که از سیب زمینی
سرخ شده با سس مایونز در کنار غذای خاصی استفاده شود.
در کشورهای استرالیا، زلاندنو و آفریقای جنوبی، هم برای سیب زمینی سرخ کرده و هم برای چیپس سیب زمینی از واژه چیپس استفاده می کنند.
سه روش برای تهیه ی سیب زمینی سرخ کرده