گوینده‌ای که خداحافظی‌اش «خبر» شد

 نمی‌شود از «فواد بابان» نام برد و درباره مثلث طلایی گویندگی خبر بعد از انقلاب حرفی نزد؛ مثلثی که فواد بابان، محمدرضا حیاتی و بهرام افشار به عنوان سه ضلع آن، نزدیک 30 سال خبرهای مهم را به سمع و نظر بینندگان رساندند.

در حال حاضر صداوسیما بیش از 500 بخش خبری دارد و همین تعداد گوینده در رادیو و تلویزیون مشغول خواندن خبر هستند، اما هیچ‌کدام از صدای گویندگان جدید اقتدار و صمیمیت گویندگان سابق را ندارد. لحن برخی خبرهای جدید این‌قدر خودمانی و محاوره‌ای شده‌ که نمی‌توان خواندنش را به گویندگان پیشکسوت سپرد. فواد بابان هنگام اجرای خبر، شمرده و رسا صحبت می‌کرد. او در جایگاه مخاطب می‌نشست و با فرازونشیب‌های خبر شاد و غمگین می‌شد. انگار خودش خبر را تهیه کرده و سیر تا پیازش را می‌داند. حضورش در تلویزیون چنان مستمر و منظم بود که گوش مردم به صدایش عادت کرده بود. او 33 سال تمام شنوندگان و بینندگان رادیو و تلویزیون را در جریان آخرین اخبار روز قرار داد. در یک سال پایانی فعالیتش به شبکه جام‌جم رفت و از اجرای اخبار شبکه‌های سراسری پرهیز کرد. پانزدهم شهریور سال 1389 آخرین خبرش را خواند و خودش تبدیل به مهم‌ترین خبر روز شد. او اجرایش را مثل همیشه با این جمله به پایان رساند: «بینندگان گرامی این بود خبرهای این ساعت، شب بخیر و خدانگهدار». اما این بار خداحافظی‌اش عمیق‌تر از همیشه بود و از لحن صدایش هم می‌شد فهمید که دیگر قصد بازگشت ندارد. ده روز بعد مسئولان شبکه جهانی جام‌جم در اقدامی ابتکاری او را به استودیو دعوت کردند و خواستند به شکلی نمایشی چند خبر را بخواند. سپس یکی از همکاران با او مصاحبه‌ای ترتیب داد و به مردم اعلام کرد که فواد بابان دیگر خبر نمی‌خواند.

بابان مرد سه‌شغله صداوسیما بود و همزمان با اجرای خبر در دو حرفه دیگر فعالیت داشت. او با مدرک مهندسی مکانیک، مدیرعامل یک کارخانه صنعتی بود و از آن‌طرف دستی هم در کار ساخت و ساز و فعالیت‌های عمرانی داشت. البته او همان‌طور که در چند حوزه فعالیت داشت در چند رشته هم تحصیل کرده بود. فواد بابان سال 1370 راهی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز شد و سر کلاس‌های رشته علوم سیاسی نشست. بابان در زمان خودش جزو گویندگان پرکار صداوسیما بود. صبح تا شب در بخش‌های صبحگاهی و عصرانه و شبانگاهی رادیو و تلویزیون حضور داشت و هیچ‌وقت از کار اصلی‌اش فاصله نگرفت.

چندی پیش راز ورودش به صداوسیما را برملا کرد و گفت به‌واسطه حضور پدرش در رادیو و تلویزیون توانسته موانع را از پیش‌رو بردارد. شکرالله بابان چهره نام آشنای رادیو و تلویزیون بود که بیست و هفتم آبان سال ۹۱ بر اثر کهولت سن درگذشت. بابان این روزها در خانه نشسته و مشغول نگارش کتابی درباره شیوه‌های اجرا و گویندگی است. (ضمیمه چمدان)