آموزش پارتیشن بندی در ویندوز (بعد از نصب )

هاردیسک‌ها در ابتدای استفاده دارای فضای خام هستند و برای استفاده از آن‌ها باید عملیات پارتیشن بندی را روی آن‌ها انجام دهیم. پارتیشن بندی به عملی گفته می‌شود که در آن هارد را به چند قسمت با اندازه های متفاوت تقسیم می‌کنیم تا بتوانیم از فضای هارد خود به خوبی استفاده کنیم. به هر یک از این قسمت‌ها یک درایو یا پارتیشن گفته می‌شود که با اسم‌های مختلفی نام گذاری می‌شوند و رایج ترین آن‌ها C,D,E,… هستند. در ویندوزهای ۷ و ۸ مایکروسافت امکان پارتیشن بندی و تغییر سایز درایوها را به ویندوز آورده است و در این مطلب پارتیشن بندی در ویندوز و نحوه تغییر سایز پارتیشن‌ها بعد از نصب ویندوز را به شما خواهیم آموخت.

مدیریت دیسک

ممکن است تمام فضای یک هارد دیسک تنها به یک پارتیشن تقسیم شود یا بر اساس نیاز کاربر چندین درایو مختلف در آن وجود داشته باشد. این موضوع بیشتر به سلیقه کاربران و نحوه مدیریت آنها وابسته است. به عنوان مثال می‌توان یک درایو مجزا برای سیستم عامل در نظر گرفت و تمام فایل‌های وابسته به آن را در همان درایو ذخیره کرد. در واقع پارتیشن‌ها فضای یک دیسک فیزیکی را به یک یا چندین دیسک منطقی تقسیم می‌کنند. در نتیجه در هر درایو می‌توان روش مدیریتی مستقلی را انجام داد. این مدیریت ممکن است شامل نوع سیستم فایل، سادگی در تهیه نسخه پشتیبان، مدیریت فایل‌ها، نصب چندین سیستم عامل و افزایش بهره‌وری باشد.

قبل از پارتیشن‌بندی به این نکته توجه کنید که معمولا سه نوع درایو در یک هارد استفاده می‌شود. نوع اول یا Primary به پارتیشنی گفته می‌شود که ویندوز فایل‌های مربوط به بوت را در آن قرار می‌دهد و اولین درایو در هارد است. ضمن اینکه قبل از اجرای سیستم عامل و برای شروع به کار ویندوز، بایوس این درایو را به عنوان محلیکه نحوه اجرای ویندوز در آن ثبت شده است می‌شناسد. پس از این مابقی فضای هارد با عنوان فضای توسعه یافته یا Extended شناخته می‌شود و این فضا را می‌توان به پارتیشن‌های منطقی یا Logical ‌تقسیم کرد. البته هنگام نصب ویندوز معمولا نیازی به دانستن این موارد نیست اما گاهی لازم است برای مدیریت دیسک به این نکات توجه کنید. در ابتدای یک درایو Primary اطلاعات اصلی مربوط به راه‌اندازی سیستم قرار دارند که به آنها MBR یا master boot record گفته می‌شود. اگر به هر دلیلی این اطلاعات آسیب ببینند یا قابل خواندن نباشند کامپیوتر قادر به اجرای ویندوز نیست. ضمن اینکه نحوه تقسیم‌بندی پارتیشن‌ها و اطلاعات مربوط به هر کدام از درایوها نیز در این بخش قرار دارد و نقشه اصلی هارد است.

پارتیشن‌بندی

در ویندوز ۷ پارتیشن بندی در ویندوز از نظر تعداد درایو با محدودیت مواجه بود که در ویندوز ۸ این مورد برطرف شده است. برای درایو ویندوز فضایی بین ۵۰ الی ۱۰۰ گیگابایت کافی است که میزان حجم درایو مربوط به ویندوز به نوع کار و حجم برنامه‌های مورد استفاده شما بستگی دارد. برای پارتیشن های دیگر نیز به سلیقه خود فضا دهید. حال با این مقدمه به آموزش می‌پردازیم.

ابتدا روی Computer (در ویندوز ۸ و ۷) و یا This PC در ویندوز ۸.۱ راست کلیک و روی گزینه Manage کلیک کنید.
اگر این آیکون روی دسکتاپ وجود نداشت می‌توانید با روی دسکتاپ کلیک راست و گزینه Personalize را انتخاب کنید. سپس در نوار سمت راست با کلیک روی گزینه Change Desktop Icons قسمت‌هایی را که تصمیم دارید در دسکتاپ نمایش داده شود انتخاب کنید.

پنجره Computer Managment باز می‌شود. در سمت چپ گزینه Storage را پیدا کنید و با کلیک روی فلش کناری آن منوی آن را باز کنید. در منوی موجود روی Disk Managment کلیک کنید. علاوه بر این می‌توانید با فشردن همزمان دکمه‌های ویندوز و R پنجره Run را باز کنید و در آن عبارت diskmgmt.msc را بنویسید. (دکمه ویندوز بین Alt و Ctrl قرار دارد) 

در اینجا تعداد پارتیشن‌ها و فضای کل هارد دیسک را مشاهده می‌کنید. در بالای هر درایو رنگ آبی نمایش داده می‌شود که نشانه پارتیشن بندی این درایوها است. اگر رنگ سبز را مشاهده کردید نشانگر فضای خالی است که حجم آن هم در زیر فضای رنگی نشان داده می‌شود.
در این قسمت می‌توانید یک درایو را تقسیم کنید و یا همه درایوها (به جز درایو ویندوز که فقط امکان تقسیم آن را دارید) را حذف کنید و دوباره پارتیشن بندی کنید.
حال طبق عکس زیر توضیحات عملیات تقسیم یک پارتیشن و ایجاد یک پارتیشن را شروع می‌کنیم.

۱. Delete Volume: برای پاک کردن پارتیشن‌ها روی این گزینه کلیک کنید و در پنجره باز شده Yes را انتخاب کنید.

۲.Shrink Volume: برای تقسیم فضای خالی درایو به یک درایو دیگر استفاده می‌شود.
برای اینکار روی آن کلیک کنید در پنجره باز شده به ترتیب حجم کل درایو، حجم قابل تقسیم و در بخش بعدی میزان حجمی است که می‌خواهید از درایو مورد نظر جدا کنید و در بخش آخر میزان حجم باقی‌مانده بعد از تقسیم‌بندی نمایش داده می‌شود.
بعد از وارد کردن مقدار مورد نظر در بخش مشخص شده روی Shrink کلیک کنید.

۳.Change Drive Letter and Path: در این بخش می‌ٍتوانید حرف مربوط به درایو را تغییر دهید و حرف دلخواه خود را انتخاب کنید.
با کلیک روی این گزینه پنجره شماره ۱ باز می‌شود. با کلیک روی Change پنجره شماره ۲ باز می‌شود که می‌توانید از منوی کشویی حرف مورد نظر خودرا انتخاب کنید (حرف های استفاده شده نمایش داده نمی‌شوند ) و روی OK کلیک کنید.

در پنچره شماره ۱ با کلیک روی Add می‌توانید درایو مورد نظر را در یک درایو مجازی و یا یک پوشه جدید باز کنید. (پنجره های ۳ و ۴)

و اما برای ساختن درایو جدید باید فضای خالی و یا فضای پارتیشن بندی نشده داشته باشیم.
در تصویر زیر چنین فضایی مشخص شده است. روی آن کیک راست و گزینه New Simple Volume را انتخاب کنید.

در پنجره باز شده روی Next کلیک کنید.

در مرحله بعد بالاترین و پایین‌ترین مقدار حجم در دسترس را به شما نشان می‌دهد که در بخش سوم می‌توانید مقدار دلخواهی از این فضا را برای درایو جدید انتخاب و وارد کنید.

در مرحله بعد نام درایو را انتخاب کنید.

در مرحله بعد دو گزینه زیر را مشاهده می‌کنیم.
Do not format this volume :بعد از ساخت، درایو را فرمت نمی‌کند
Format this volume with the following settings : بعد از ساخت درایو آن را فرمت می‌کند و تنظیمات زیر را برای آن اجرا می‌کند. (توصیه می‌شود این گزینه فعال باشد)
در بخش File system گزینه NTFS فعال باشد.
در بخش Allocation مقدار پیشفرض را تغییر ندهید.
در بخش Volume lable نام دلخواه خود را بنویسید.
گزینه های انتخابی زیر هم برای فرمت سریع و فعال کردن فشرده‌سازی در درایو است که مقدار پیشفرض همانگونه که در عکس نشان داده شده است را نباید تغییر داد و روی Next کلیک کنید.
در مرحله بعد بدون تغییر در جزئیات روی Finish کلیک کنید.